Η εφαρμογή του ICF δεν θα δώσει ωφελήματα

Η προσπάθεια του Τμήματος Κοινωνικής Ενσωμάτωσης Ατόμων με Αναπηρία να επιβάλει την εφαρμογή του Συστήματος Αξιολόγησης της Αναπηρίας, της Λειτουργικότητας και της Υγείας, γνωστού ως ICF προκάλεσε έντονες διαφωνίες εξ’ αιτίας των αρνητικών συνεπειών που θα υπάρξουν στη ζωή των ανθρώπων με αναπηρία.

Υπάρχει ο ισχυρισμός που λέει ότι η εφαρμογή του ICF θα δώσει ωφελήματα και σε άτομα που έχουν ημιπληγία, ήπια αναπηρία ή ασθένειες που αναμένεται να επιδεινωθούν και τα οποία αποκλείονται από την επιδοματική πολιτική. Σύμφωνα με τον ίδιο ισχυρισμό, αυτό θα γίνει λόγω της ολοκληρωμένης αξιολόγησης της αναπηρίας και της λειτουργικότητάς τους.

Αυτό είναι ένα επινοημένο παραμύθι αυτών που μετέτρεψαν το ICF σε εμπόρευμα και το πούλησαν στο Τμήμα Κοινωνικής Ενσωμάτωσης Ατόμων με Αναπηρία, χρησιμοποιώντας μάλιστα καθαρά εμπορικές μεθοδολογίες. Σε αυτούς τους έμπορους δόθηκε και θέση επιστημονικού σύμβουλου του Τμήματος. Δυστυχώς, με αυτό το παραμύθι βολεύτηκε και η σκέψη μερικών ατόμων που βρίσκονται στην πλευρά υποστήριξης της εφαρμογής του ICF, και τελικά έγινε καραμέλα στο στόμα τους.

Αν υιοθετήσουμε τον ισχυρισμό τους, θα πρέπει να δεχτούμε πως ο λόγος που δεν επωφελήθηκαν αυτά τα άτομα είναι γιατί δεν υπήρχε σύστημα αξιολόγησης της λειτουργικότητας. Αυτό είναι λάθος. Από την ιστορία και στην Κύπρο και διεθνώς αποδεικνύεται ότι οι αποφάσεις των κυβερνώντων καθορίζονται από το οικονομικό κόστος που συνεπάγεται κάθε απόφαση και από το ποιοι επωφελούνται από αυτήν.

Ας δούμε όμως και τι θα σημαίνει στην πράξη αυτός ο ισχυρισμός. Θα σημαίνει δυο πράγματα: Είτε αύξηση στον αριθμό των σημερινών δικαιούχων στα λιγοστά υφιστάμενα σχέδια παροχών είτε δημιουργία επιπρόσθετων σχεδίων. Και τα δυο θα απαιτήσουν επιπρόσθετα κονδύλια, εκτός κι αν μοιραστούν τα σημερινά κονδύλια σε περισσότερους δικαιούχους. Μπορεί στα σοβαρά κάποιος να πιστεύει ή και να ελπίζει κάτι τέτοιο σήμερα που το κοινωνικό κράτος συρρικνώνεται με τις πολιτικές λιτότητας και περικοπών, οι οποίες θα γίνονται πιο σκληρές και θα διαρκέσουν πολλά χρόνια; Αν κάποιος διαβάσει την αλληλογραφία του Τμήματος Κοινωνικής Ενσωμάτωσης Ατόμων με Αναπηρία προς την ΚΥΣΟΑ θα διαπιστώσει την αλλεπάλληλη επισήμανση ότι δεν θα πρέπει να προγραμματίζονται έργα ή δράσεις που θα έχουν οικονομικό κόστος.

Είναι λοιπόν αφέλεια να πιστεύει κανείς ότι η εφαρμογή του ICF θα αποδώσει ωφελήματα στους πολίτες με αναπηρία. Δεν πρέπει να ξεχνούμε πως η υποδομή που έχουμε σήμερα είναι αποτέλεσμα του συνεχούς και σκληρού αγώνα του αναπηρικού κινήματος, με διαμαρτυρίες στην Πλατεία Ελευθερίας, στο Προεδρικό και στη Βουλή, και μάλιστα όλα αυτά σε περιόδους οικονομικής ανάπτυξης.

Μιχάλης Δημοσθένους
Ιδρυτικό και ιστορικό στέλεχος
της Οργάνωσης Παραπληγικών Κύπρου