Η Jessica και το Σύστημα Αξιολόγησης της Λειτουργικότητας και της Αναπηρίας

Ναι, η Jessica Kruger έχει κάθε λόγο και να δηλώνει και να είναι πανευτυχής. Ήταν 15 χρονών όταν απέκτησε την τετραπληγία κι όμως δεν αφέθηκε στη μοιρολατρία και δεν σήκωσε τα χέρια ψηλά. Η δήλωσή της: «Το ατύχημα δεν θα με εμποδίσει να ζήσω τη ζωή μου» (“The accident will not stop me from living my life.”) δεν ήταν χωρίς περιεχόμενο. Τα λόγια της τα έκανε πράξη.

Αν η Jessica είναι αυτή που είναι, ένας άνθρωπος γεμάτος ζωή, είναι γιατί δεν περίμενε κανένα και καμιά ομάδα σοφών αξιολογητών της λειτουργικότητας να της πουν τι μπορεί και τι δεν μπορεί να κάνει, τι λειτουργεί και τι δεν λειτουργεί στο σώμα της, να της περιορίσουν τα πεδία κοινωνικής δραστηριότητας και να της προτείνουν να ενταχθεί σε πρόγραμμα κοινωνικής επανένταξης.

Αν η Jessica Kruger υποχρεωνόταν να περάσει από Σύστημα Αξιολόγησης της Λειτουργικότητας και της Αναπηρίας, σαν αυτό που ετοιμάζονται να φορτώσουν στους ανθρώπους με αναπηρία στην Κύπρο, τότε οι δρόμοι για τη ζωή της θα ήταν κακοτράχαλοι και σκοτεινοί. Η Jessica όμως διατήρησε τη ζωντάνια και τη θέλησή της και ανοίγει για τη ζωή της δρόμους φωτεινούς.

Η Jessica Kruger δεν χρειάστηκε την περιβόητη δήθεν αξιόπιστη και αντικειμενική πιστοποίηση της λειτουργικότητάς της για να κερδίσει θέση στο πανεπιστήμιο. Ούτε βέβαια και η καναδική εταιρεία καλλυντικών Lise Watier ζήτησε αξιόπιστες και επιστημονικά τεκμηριωμένες βεβαιώσεις για τη λειτουργικότητά της για να την επιλέξει ως τη νέα πρέσβειρα ομορφιάς. Η Jessica επιλέγηκε όχι για την αναπηρία της αλλά επειδή «είναι ένα φρέσκο νεανικό πρόσωπο που μπορεί να μας εμπνεύσει όλους. Τη διαλέξαμε γιατί είναι ένας πολύ θετικός άνθρωπος, παρά τις δυσκολίες που συνάντησε στο παρελθόν της», είπε η εκπρόσωπος της εταιρείας.

Η κυβέρνηση πρέπει να τερματίσει τη διαδικασία εφαρμογής του συστήματος αξιολόγησης της λειτουργικότητας και της αναπηρίας, οι βουλευτές να μην αποδεσμεύσουν άλλο κονδύλι για την εφαρμογή του. Τα άτομα με αναπηρία οφείλουν να διαμαρτυρηθούν ενάντια στην εφαρμογή αυτού του συστήματος, δεν πρέπει να δεχτούν να περάσουν από μια διαδικασία που εξευτελίζει τον άνθρωπο, πρέπει να προστατεύσουν τους εαυτούς τους και αυτούς που αύριο θα αποκτήσουν αναπηρία. Ας μην μείνουν απαθείς, ας μην περιμένουν να πάθουν για να μάθουν, ας αντιδράσουν σήμερα για να μην μιλάνε αύριο για αυτά που θα τους έρθουν.

Μιχάλης Δημοσθένους

Πρόεδρος Οργάνωσης Μαθητών και Αποφοίτων του ΚΕΑΑ
Ιδρυτικό και ιστορικό στέλεχος Οργάνωσης Παραπληγικών Κύπρου