Απεβίωσε την Τρίτη το βράδυ σε ηλικία 91 ετών ο δημοσιογράφος της «Αλήθειας» Αλέκος Κωνσταντινίδης. Ίσως να αποτελεί παγκόσμιο φαινόμενο, ένας δημοσιογράφος να παραμείνει ενεργός (ως τα 91 του) για πάνω από 66 χρόνια. Πως έμαθε ρωσικά; Σήμερα διαβάζουμε τα εξής στην στήλη Δούρειος Ίππος της εφημερίδας: 

Νεαρός συνάδελφος δημοσιογράφος ρώτησε κάποτε τον Αλέκο Κωνσταντινίδη αν σπούδασε στη Ρωσία και γι’ αυτό μιλούσε
τόσο καλά ρωσικά. Του απάντησε αρνητικά και του εξήγησε ότι είναι αυτοδίδακτος. Εμείς πληροφορηθήκαμε από πρώτο χέρι, την πρώτη επαφή του Αλέκου με τη ρωσική γλώσσα.

Μας την διηγήθηκε ο αείμνηστος καλός συνάδελφος Σταύρος Αγγελίδης, πριν από πολλά χρόνια. Στα πρώτα πολιτικά βήματά του ο Αλέκος ήταν μέλος την ΑΟΝ, της τότε νεολαίας της Αριστεράς. Η ΑΟΝ πήρε πρόσκληση να επισκεφθεί τη Σοβιετική Ένωση, αλλά όλοι προβληματίζονταν πώς θα απαντήσουν στο καλωσόρισμα των Ρώσων, αφού κανένας από την κυπριακή αντιπροσωπεία δεν μιλούσε ρωσικά. Ο Αλέκος τους είπε ότι θα ετοίμαζε εκείνος μια ομιλία και όταν παρατήρησαν πως δεν μιλά ρωσικά, τους απάντησε: «Μέχρι να φτάσουμε με το πλοίο θα μάθω».

Και πράγματι, διάβαζε τις ημέρες του ταξιδιού και όταν έφτασαν στη Ρωσία εκφώνησε ένα σπουδαίο λόγο και έκανε και το διερμηνέα της αποστολής.

Στην εκπομπή ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2021 στο Lemesos Tv φιλοξενήθηκε ο υποψήφιος βουλευτής με την ΕΔΕΚ Στέλιος Στυλιανίδης. 

Who is who?
Γεννήθηκε στη Λεμεσό το 1965 και είναι το μικρότερο παιδί μιας πολύτεκνης οικογένειας. Το πατρικό του σπίτι είναι στο κέντρο της πόλης, στην οδό Ιφιγενείας. Σπούδασε με υποτροφία από την κυπριακή κυβέρνηση στην Σοβιετική Ένωση. Εκεί γνώρισε την σύζυγο του Έλενα η οποία κατάγεται από τον Τράχωνα και την Λάπηθο και με την οποία έχει δύο παιδιά. Μαζί διατηρούν σήμερα ένα αρχιτεκτονικό γραφείο στην Λεμεσό. Πρόσφατα ο κ.Στυλιανίδης αφυπηρέτησε από τον Δήμο Λεμεσού. Η ενασχόληση του με τα κοινά ξεκινά από τα μαθητικά του χρόνια και είναι πολύπλευρη, τόσο σε επαγγελματικές όσο  και σε κοινωνικές οργανώσεις και συνδέσμους. Είμαι επίσης ενεργό μέλος και στέλεχος της μεγαλύτερης παγκόσμιας φιλανθρωπικής - εθελοντικής οργάνωσης, των Lions. Πέραν τούτου είναι μέλος σε διεθνείς οργανισμούς που σχετίζονται με την Αστική Ανάπτυξη, την Αρχιτεκτονική Κληρονομιά και την Βιώσιμη κινητικότητα, και έχει στο ενεργητικό μου πολλές παρουσιάσεις, διαλέξεις και άρθρα σχετικά πάντα με την ειδικότητα μου. Στα μαθητικά του χρόνια υπήρξε αθλητής του ΓΣΟ και μέχρι σήμερα ασχολείται ερασιτεχνικά με τον αθλητισμό. 

Γιατί κατεβαίνεις στις βουλευτικές εκλογές;
Υπάρχουν διάφοροι λόγοι. Η γενικότερη ενασχόληση μου με τα κοινά και το ενδιαφέρον μου, ως ενεργός πολίτης, για τα τεκταινόμενα και τα δρώμενα του τόπου μας. Η αγανάκτηση για την διαφθορά που μας μαστίζει σε όλα τα επίπεδα της πολιτικής σκηνής. Το γεγονός ότι γενικά το επίπεδο και οι συμπεριφορές διάφορων πολιτικών απομακρύνουν πολλούς υγιώς σκεπτόμενους και σοβαρούς συμπολίτες μας από την πολιτική ζωή του τόπου με αποτέλεσμα οι καλύτεροι να μην ενδιαφέρονται να αποτελέσουν μέρος της. Η συνεχιζόμενη κατάχρηση εξουσίας από κάποιους που κατέχουν σημαντικά πόστα και αξιώματα με αποτέλεσμα την απαράδεκτη ταλαιπωρία και την αδικία πολλές φορές σε βάρος απλών και αθώων ανθρώπων. 
Η απουσία επαγγελματικού προσανατολισμούς και καθοδήγησης των νέων μας και το προβληματικό εκπαιδευτικό μας σύστημα. Πιστεύω ότι είναι η ώρα για αλλαγή. Αλλαγή και στην εξουσία, αλλά πολύ περισσότερο αλλαγή και στα πρόσωπα. 

Τι να περιμένει η νεολαία από σας;
Μπορεί να μην ανήκω πλέον ηλικιακά στην κατηγορία των λεγόμενων "νέων" ανθρώπων, αλλά σίγουρα οι ιδέες μου και τα πιστεύω μου ταυτίζονται με τα δικά τους. Επιπρόσθετο προσόν, η εμπειρία που έχω αποκτήσει τόσα χρόνια. Είμαι μηχανικός, και σαν μηχανικός λειτουργώ με πρακτικό τρόπο σκέψης, είμαι δηλαδή άνθρωπος των έργων, και όχι των λόγων. Και πιστεύω ότι τώρα ακριβώς είναι η εποχή για έργα και όχι για λόγια. 
Μέσα από τη συναναστροφή μου με τα παιδιά μου και τους φίλους τους διαπιστώνω ότι η νέα γενιά έχει τις δικές της, δικαιολογημένες ανησυχίες τις οποίες συμμερίζομαι πλήρως, και οι απόψεις μας σε καίρια και βασικά θέματα της κοινωνίας μας ταυτίζονται. 

Ο κόσμος βλέπει με τους πολιτικούς με καχυποψία. Πως το σχολιάζεις;
Ένα από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε γενικά σαν κοινωνία, είναι κατά την άποψη μου η έλλειψη εμπιστοσύνης. Δυστυχώς τα γεγονότα των τελευταίων δέκα περίπου χρόνων έχουν ως αποτέλεσμα ο κάθε ένας απλός πολίτης αυτού του τόπου να μην εμπιστεύεται πλέον ότι οι ηγέτες του είναι ικανοί να  λύσουν τα προβλήματα τους ή να εφαρμόσουν τις σωστές πολιτικές που θα βελτιώσουν την ποιότητα της ζωής τους.

Από τις αρχές του 2000 εργαζόσασταν στο Δήμο Λεμεσού. Ποια τα κυριότερα ζητήματα που εντοπίζετε στη πόλη μας;
Όσον αφορά τα πρακτικά προβλήματα της πόλης θα έλεγα ότι τα βασικότερα προβλήματα σχετίζονται με την ανάπτυξη της πόλης. 
Η πολεοδομική "ακαταστασία" και η άναρχη ανάπτυξη είναι σημαντικό θέμα που μειώνει την εικόνα της πόλης και προκαλεί σοβαρά προβλήματα, όπως για παράδειγμα η ανάμειξη ασύμβατων μεταξύ τους και οχληρών χρήσεων. Τα προβλήματα επιδεινώνονται από την καθυστέρηση στην λήψη αποφάσεων.
Ένα μόνο παράδειγμα για να καταλάβετε τι εννοώ, η διαδικασία αναθεώρησης του Σχεδίου Περιοχής Κέντρου Πόλης - του εργαλείου δηλαδή που ρυθμίζει την ανάπτυξη στο κέντρο - ξεκίνησε το 2011 και ακόμα δεν έχει αναθεωρηθεί! Σίγουρα το πρόβλημα των πλημυρών είναι κάτι το οποίο θα έπρεπε να είχε προ πολλού αντιμετωπιστεί. 

Ποια η γνώμη σας για τον «πονοκέφαλο» του κυκλοφοριακού; Ποια μπορεί να είναι η λύση; 
Τεράστιο το πρόβλημα του κυκλοφοριακού. Το κράτος ξόδεψε πρόσφατα πολλά λεφτά για την μελέτη του Σχεδίου Βιώσιμης Αστικής Κινητικότητας Λεμεσού, μια μελέτη που διήρκησε δυόμιση χρόνια και είχε παραδοτέα πάνω από 1500 σελίδες, και η οποία εισηγήθηκε συγκεκριμένα μέτρα που θα οδηγούσαν μεταξύ άλλων και στην απάμβλυνση σε κάποιο βαθμό και του κυκλοφοριακού προβλήματος. Δυστυχώς, μέχρι σήμερα δεν έχουν γίνει σοβαρά βήματα προόδου. Φυσικά υπάρχουν και εξωγενείς παράγοντες που επηρεάζουν όπως οι προβληματικές δημόσιες συγκοινωνίες, το οποίο αποτελεί ακόμα ένα σοβαρό πρόβλημα της πόλης.

Ποια τα επίπεδα καθαριότητας της  Λεμεσού;
 Όντως, ένα άλλο πρόβλημα που παρατηρείται είναι το θέμα της καθαριότητας. Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες που γίνονται από τους εργάτες των Δήμων και τις αρχές, δυστυχώς δεν έχουμε την φήμη της πιο καθαρής πόλης. 

Ποια άλλα προβλήματα που ζητούν επίλυση εντοπίζετε; 
Ένα καθαρά ανθρωπιστικό πρόβλημα είναι η προσβασιμότητα της πόλης για ΑΜΕΑ, άτομα με αναπηρίες. Έχουν γίνει αρκετά προς αυτή την κατεύθυνση, χρειάζονται όμως πολύ περισσότερα, άλλα πιο σύνθετα που απαιτούν έργα και κονδύλια, άλλα πολύ πιο απλά που απαιτούν μόνο αλλαγή νοοτροπίας, όπως για παράδειγμα να σταματήσουμε να σταθμεύουμε στα πεζοδρόμια για να μπορούν αυτοί οι συνάνθρωποι μας απλά να πηγαίνουν στην δουλειά τους.
Ένα κοινωνικό θέμα είναι και η εγκατάλειψη του κέντρου της πόλης από τους παραδοσιακούς κατοίκους του. Εκτός από την πόλη όμως, προβλήματα υπάρχουν και στην επαρχία. Θα έλεγα ότι το πιο σοβαρό είναι η εγκατάλειψη της καλής γεωργικής γης η οποία μένει ανεκμετάλλευτη.

Είναι η Λεμεσός μια πόλη δύο ταχυτήτων; 
Ναι είναι. Θέλω να αλλάξει η εικόνα ορισμένων περιοχών της πόλης, τόσο κεντρικών όσο και συνοικιακών / περιφερειακών, της ακαταστασίας, της προχειρότητας, της ανάμειξη ασύμβατων μεταξύ τους χρήσεων που προκαλούν προβλήματα και οχληρία. Μέχρι πρόσφατα η προσοχή όλων ήταν στραμμένη στην παραλιακή περιοχή και στο κέντρο της πόλης πράγμα που σιγά-σιγά άρχισε να αλλάζει. Έχουμε χρέος να αναβαθμίσουμε τις συνοικίες και να δημιουργήσουμε περιφερειακά κέντρα. Ο Δήμος Λεμεσού ξεκίνησε μια προσπάθεια στις συνοικίες της πόλης και πρέπει να ενδυναμωθεί.  

Πως θέλετε την Λεμεσό του 2030;

Σε δέκα χρόνια θα ήθελα να δω μια Λεμεσό για τους Λεμεσιανούς, με πράσινες και ασφαλισμένες γειτονιές, με παιδιά να παίζουν χαρούμενα στους δρόμους, με τον κάθε ένα από εμάς να σέβεται τον διπλανό του. Θα ήθελα να δω την Λεμεσό σε δέκα χρόνια να συνεχίσει να αναπτύσσεται, αλλά η ανάπτυξη να γίνεται όχι τυχαία για να εξυπηρετεί τις ματαιοδοξίες κάθε λογής ευνοούμενου, αλλά πάνω σε σωστές ορθολογιστικές βάσεις, που να βελτιώνουν την εικόνα της πόλης, χωρίς κυκλοφοριακό άγχος και χωρίς πλημύρες. Θα ήθελα να δω το κέντρο της Λεμεσού να ξαναζεί, και τον κόσμο να απολαμβάνει αυτά που μόνο η Λεμεσός μπορεί να προσφέρει. Θα ήθελα να ζω σε μια Λεμεσό ίσων ευκαιριών, αξιοκρατίας και αξιοποίησης των δυνατοτήτων. 
Θα ήθελα να ζω σε μια Λεμεσό όπου να βασιλεύει ή εμπιστοσύνη και η αγάπη. Ουτοπία; Ίσως. Αν όμως δεν ξεκινήσουμε να βάζουμε τις βάσεις από τώρα, δεν θα έχουμε ποτέ μας την ευτυχία να ζήσουμε αυτή την ουτοπία.

Καλεσμένος στην εκπομπή «Έλα, Χαμογέλα» βρέθηκε ο Παύλος Χαϊκάλης, ο οποίος ζήτησε δημόσια συγγνώμη από την Ηλιάνα Αραβή. Το πρωί του Σαββάτου (6/2), η Κύπρια ηθοποιός κατήγγειλε γνωστό κωμικό ότι την παρενοχλούσε σεξουαλικά την περίοδο που σπούδαζε υποκριτική στην Ελλάδα. 

«Χθες άκουσα όσα κατήγγειλε η Ηλιάνα, την οποία είχα μαθήτρια και δεν ήθελα να κρυφτώ πίσω από το δάχτυλο μου, αλλά ούτε και να ακυρώσω τα λεγόμενα της. Αυτά που παραδέχθηκε είναι σωστά και δεν ακυρώνω καθόλου τον λόγο της. Τη γνώρισα την Ηλιάνα 19 ετών. Ήμουν ερωτευμένος μαζί της. Την φλέρταρα διακριτικά στην αρχή, όπως είπε και η ίδια. Της το εξήγησα ευγενικά. Δεν της είπα θα αποδεχθείς τις ορέξεις μου για να σε στείλω στην οντισιόν. Εκείνη ήταν κυρία. Απέφευγε ευγενικά. Είμαι όμως και αρσενικό παλιάς κοπής οπότε, όταν μια γυναίκα μου λέει το όχι, εγώ επιμένω. Δεν τα παρατάω εύκολα. Μιλούσαμε στο τηλέφωνο. Όλο αυτό τον καιρό δεν την είχα προσβάλει ποτέ ως γυναίκα.

Φτάνουμε στο περιβόητο τηλεφώνημα. Εκφράστηκα έντονα συναισθηματικά. Όταν μιλάς σε μια γυναίκα και της λες για τον πόθο σου τότε μπορεί να ξέφυγα. Της ζητάω δημόσια συγγνώμη. Και στον πατέρα της και στη μητέρα της. Ίσως ήρθε σε πίεση. Όταν μου είπε σας βλέπω σαν τον μπαμπά μου σταμάτησα. Και μετά στη σχολή λέει ότι την αγνόησα. Να δεχτώ το λάθος στην έκθεση του ερωτισμού μου, αλλά δεν θα χρεωθώ την “πτώση του Βυζαντίου”» ανέφερε, μεταξύ άλλων, ο Παύλος Χαϊκάλης. 

Μόνο υποσχέσεις, κούφια λόγια και από πράξεις τίποτα

«Στο ίδιο έργο θεατές. Η πόλη μας για πολλοστή φορά πλημμύρισε. Μετά από τα πρώτα 20 λεπτά βροχής του Σαββάτου, η Λεμεσός μετατράπηκε σε Βενετία. Αυτοκίνητα να παρασύρονται ή και να συγκρούονται, υποστατικά και επιχειρήσεις να πλημμυρίζουν και οι πολίτες να καλούνται για πολλοστή φορά να καλύψουν τις ζημίες», τόνισε ο Μάριος Σταδιώτης* προσθέτοντας ότι «η Λεμεσός μας, για άλλη μια φορά έγινε ανέκδοτο και περίγελος».

Παραθέτουμε το άρθρο του κ. Σταδιώτη αυτούσιο:

«Το πιο αστείο; Αφού πλημμυρίσαμε, ξαφνικά στέρεψαν οι δικαιολογίες από τον Δήμαρχο που μετά από 4 χρόνια στη Δημαρχία συνεχίζει να κατηγορεί το τέως Δήμαρχο για έργα που δεν έγιναν. Δηλαδή εσείς κύριε Νικολαΐδη εξηγήστε μας γιατί από το 2016 που εκλεγήκατε δεν κάνατε τίποτα; Γιατί περιμένατε μέχρι το 2021 για να ανακοινώσετε ότι σε μερικές μέρες θα υπογραφεί το πρώτο συμβόλαιο με τον ΣΑΛΑ;
Έχουν τόσο στερέψει από δικαιολογίες, που σε λίγο θα μας πουν ότι φταίνε και οι κάτοικοι της πόλης. Τραγικά πράγματα. Μόνο υποσχέσεις, κούφια λόγια και από πράξεις τίποτα. 

Ως πολίτες αυτής της πόλης, απαιτούμε ΑΜΕΣΑ να δράσουν οι αρμόδιοι όποιοι και αν είναι. Είναι ντροπή, η Λεμεσός, μια σύγχρονη ευρωπαϊκή πόλη, να ταλαιπωρείται από αυτά τα φαινόμενα και από ανθρώπους που δεν μπορούν να την διοικήσουν. Με ένα ανίκανο Δήμαρχο και με μια κυβέρνηση που καθημερινά βουλιάζει ελπίζω και εύχομαι να μην θρηνήσουμε θύματα στα επόμενα ακραία καιρικά φαινόμενα».

*Υποψήφιος βουλευτής Λεμεσού

Με την ευκαιρία της έκκλησης της Υπουργού Δικαιοσύνης κα Γιολίτη προς τις γυναίκες να καταγγέλλουν περιστατικά βίας το μέλος της Συντονιστικής του Δικτύου Ενάντια στην Βία κατά των Γυναικών Αργεντούλλα Ιωάννου με άρθρο-παρέμβαση της στην εφημερίδα της πόλης τοποθετείται για αυτό το «καυτό» κοινωνικό θέμα.

«Θα ήταν καλό να υπενθυμίσουμε την Υπουργό ότι η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης για την Αντιμετώπισης της Βίας Κατά των Γυναικών μετά την κύρωση της  δεν έχει ακόμα υλοποιηθεί από την Κυπριακή Δημοκρατία, ούτε σε επίπεδο ψήφισης νομοθετημάτων αλλά ούτε και υλοποίησης πολιτικών και προγραμμάτων στήριξης γυναικών θυμάτων βίας.

Όταν καλούνται οι γυναίκες να καταγγέλλουν  την βία σε βάρος τους, το κράτος θα πρέπει να έχει προετοιμαστεί με θεσμούς στήριξης και πάταξης της βίας. Ειδικότερα η Αστυνομία και το Γραφείο Ευημερίας χρειάζονται στελέχωση αλλά και υποστηρικτικές δομές για απομάκρυνση των θυμάτων όπως επαρκείς στέγες/καταφύγια, ενοικίαση σπιτιών  και εξοπλισμό , επιδόματα,  ψυχολογική και κοινωνική στήριξη .Χρειάζεται διαρκής - 24ωρη λειτουργία υποστηρικτικής γραμμής στο Γραφείο Ευημερίας και λειτουργοί  άμεσης  παρέμβασης 24 ώρες το 24ωρο. Χρειάζεται στελέχωση και συνεχής- 24ωρη λειτουργία ειδικής και καταρτισμένης μονάδας στην Αστυνομία με οδηγίες για άμεση παρέμβαση στο σπίτι όπου ασκείται βία. Με οδηγίες και  πρακτικές δυνατότητες  άμεσης απομάκρυνσης του θύματος», τόνισε η κα Ιωάννου. 

Στην συνέχεια υπενθύμισε την κα Υπουργό ότι «ο ΓΓ των Ηνωμένων Εθνών και το προηγούμενο lockdown απεύθυνε έκκληση σε όλα τα κράτη μέλη να λάβουν έκτακτα μέτρα προστασίας των γυναικών θυμάτων βίας αφού τα περιστατικά βίας κατά των γυναικών παρουσίαζαν δραματική αύξηση κατά τον εγκλεισμό λόγω της πανδημίας. Αυτό κατέγραψε και η τηλεφωνική γραμμή της ΣΠΑΒΟ χωρίς όμως καμμιά πρακτική δυνατότητα βοήθειας στα θύματα. (περί τα 2500 τηλεφωνικές εκκλήσεις βοήθειας)! 
Κανένα μέτρο δεν έχει ληφθεί από την κυβέρνηση και μας έχει βρει το επόμενο lock down και πάλι ως ανοχύρωτη πολιτεία στο έγκλημα της βίας κατά των γυναικών».

Τέλος αναφέρει ότι οφείλουν οι δύο αρμόδιες Υπουργοί Δικαιοσύνης και Εργασίας να ανακοινώσουν έκτακτα  μέτρα στήριξης των γυναικών θυμάτων  βίας και πάταξης του εγκλήματος αυτού.

«Κυρίες Υπουργοί  λόγω της έλλειψης  στήριξης  στέλνετε τις γυναίκες πίσω στο καθεστώς βίας και στον θύτη τους. Αναμένουμε από τον Αστυνομικό Διευθυντή Λεμεσού και την Διευθύντρια των Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας Λεμεσού  να δώσουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και στην εφημερίδα Λεμεσός τηλέφωνα στήριξης των γυναικών στην επαρχία μας και να μας πουν πως έχουν στελεχώσει τους μηχανισμούς τους. Η βία κατά των γυναικών  κατά τον εγκλεισμό απαιτεί πρόσθετη στελέχωση και κονδύλια και όχι  εργασία των υπηρεσιών σας με προσωπικό ασφαλείας», λέει.